![]() |
Maniquí ( puntillismo tinta china ) |
Tu ne quaesieris (scire nefas) quem mihi, quem tibi finem di dederint, Leuconoe, nec Babilonios temptaris numeros. Ut melius quicquid erit pati!
Seu pluris hiemes seu tribuit Iuppiter ultimam, quae nunc oppositis debilitat pumicibus mare Tyrrenum, sapias, vina liques et spatio brevi spem longam reseces. Dum loquimur, fugerit invida aetas: carpe diem, quam minimum credula postero.
Coged las rosas mientras podáis, veloz el tiempo vuela.
La misma flor que hoy admiráis, mañana estará muerta
Que tú estás aquí, que existe la vida y la identidad
que prosigue el poderoso drama
y que tú puedes contribuir con un verso
Walt Whitman
¡¡¡Soy tan fan de Whitman...!!!!
ResponderEliminarUna entrada distinta, personal, con arte, exquisita.
ResponderEliminarSAludos.
Triste y bellísimo.
ResponderEliminarTe mando una sonrisa sincera para calmar la tristeza.
Me quedo meditando en estas bellas (y tristes?) palabras
ResponderEliminarUn fuerte abrazo
P.d
ResponderEliminarpodrías ensayar alguna de tus insinuantes figuras ataviadas sólo con barbijo
=)